Suche

Neue ausführliche Suche

Überblick

Kapitel:

C. I. Excommunicentur uiduae, que religioso habitu abiecto nuptias elegerint.

C. II. De uiduis et uirginibus que a religionis proposito discedunt.

C. III. Transire non possunt uiduae et uirgines post religionis propositum ad nuptias.

C. IV. Ex quolibet sensu corporis mulier corrumpi potest.

C. VI. Clericus deponatur, laicus excommunicetur, qui cum moniali mechatus fuerit.

C. VII. Viduae et puellae, que post religionis habitum nubunt, a conmunione suspendantur.

C. VIII. De eodem.

C. IX. De his, que uotum uirginitatis habentes nubunt, necdum sacro uelamine tectae.

C. X. Non sunt admittendae ad penitenciam uirgines sacrae, si publice nupserint.

C. XI. Ab ecclesia eliminandae et ergastulis retrudendae sunt monachorum uel monacharum inpudicae personae.

C. XII. Monachus et uirgo Domino consecrata si nupserint, excommunicentur.

C. XIII. Dum uiuunt, lamentis penitenciae se afficiant qui sanctimonialibus scienter copulantur.

C. XIV. A sacra conmunione priuentur qui sacris uirginibus se sociant.

C. XV. In monasterio reuocetur ac recludatur que a fornicatione recedere noluerit

C. XVI. Non est fas uiduis post susceptum uelamen a sacro proposito discedere.

C. XVII. Qui sacro tectam uelamine in coniugium ducit anathema sit.

C. XVIII. Ad habitum redire cogatur, et recludatur in monasterio, qui religiosam uestem abiecit.

C. XIX. Districtae custodiae tradatur que a religionis proposito ad secularem habitum rediit.

C. XX. Non tribuitur licentia nubendi, qui continentiam seruare decreuerunt.

C. XXI. Peiores sunt adulteris qui continentiae propositum uiolant.

C. XXII. Monachus et uirgo, que se Deo dedicauit, nuptiis iungi non possunt.

C. XXIII. Diaconissa, que post ordinationem nubit, anathema sit.

C. XXIV. Inter bigamas reputantur qui uirginitatem pollicitam preuaricantur.

C. XXV. Virginibus Deo dedicatis nec in fine danda est conmunio, si libidini seruierint.

C. XXVI. Cogatur ad penitenciam filia clerici, si deuota maritum duxerit.

C. XXVII. Deuota, nisi peccare desierit, non est in ecclesia recipienda.

C. XXVIII. De monacha, que ad lapsum adulterii deducitur.

C. XXIX. Post dignam penitenciam conmunionem recipiant qui in religiosas mulieres excedunt.

C. XXX. De legibus inperatorum.

C. XXXI. Caste obseruent religionis habitum, que religionis obtentu uelantur.

C. XXXII. Monachus uxorem ducens numquam sacri gradus sortiatur offitium.

C. XXXIII. Ante professam continentiam nubant uiduae quibus uolunt.

C. XXXIV. Non permittatur uidua post professionem continentiae uotum deserere.

C. XXXV. Professio uiduitatis coram episcopo facta post habitum susceptum nulli uiolari permittitur.

C. XXXVI. Modus et solempnitas faciendae professionis hoc ordine seruetur.

C. XXXVII. Filii sunt perditionis qui uiolant corpora feminarum Deo sacratarum.

C. XXXVIII. De eodem.

C. XXXIX. In monasteriis retrudantur monachi uxoribus sociati.

C. XL. De monacha que ad lapsum adulterii deducitur.

C. XLI. Coniugia uouentium non sunt dissoluenda.

C. XLII. De uiduis, que primam fidem irritam fecerunt.

C. XLIII. De eodem. Item Theodorus.

Spalten:

1047/1048 - 1061/1062

QUESTIO I.

GRATIANUS.
I. Pars. Quod uero uouentes matrimonia contrahere non
possunt, multis auctoritatibus probatur.
In Concilio namque Cartaginensi c. CIV. statutum
inuenitur de uiduis, que professam continentiam
preuaricate sunt: