Suche

Neue ausführliche Suche

Überblick

Kapitel:

C. I. Monachorum conuersatio ab omnibus debet esse discreta.

C. II. Monasterii districtionem et ecclesiasticum ministerium quilibet simul tenere non potest.

C. III. Monachi, qui ad clericatum promouentur, a priori proposito discedere non debent.

C. IV. Monachus non habet docentis offitium sed plangentis.

C. V. In populari frequentia monachi esse non debent.

C. VI. Monachus pascitur, clerici pascunt.

C. VII. Non licet aliquid monachis agere sine presbiterorum consilio.

C. VIII. Secundum ethimologiam nominis monachus solitariam uitam ducat.

C. IX. Absque episcoporum consensu episcopalia iura monachi non usurpent.

C. X. De eodem.

C. XI. Monachi intra claustra morantes clericorum offitia exterius non administrent.

C. XII. Monachi, qui sunt in ciuitatibus, episcopo debent esse subiecti.

C. XIII. Missae celebrari, et mortui sepeliri in monasterio non prohibeantur.

C. XIV. Non sunt cassandae piae uoluntates defunctorum.

C. XV. Testatoris arbitrium seruari oportet.

C. XVII. Monachi, qui sine licentia episcopi uagantur, ad propria loca redire cogantur.

C. XVIII. Monachi circumuagantes per defensorem sunt conpellendi.

C. XIX. Nullus monachus preter Domini sacerdotes audeat predicare.

C. XX. Monachus defensor fieri non debet.

C. XXI. Clericorum offitia celebrare monachi presbiteri non prohibeantur.

C. XXII. Beneficiis ecclesiasticis monachus libere perfruatur presbiter.

C. XXIII. De eodem.

C. XXIV. Clericorum offitia monachi presbiteri libere administrent.

C. XXV. Monachi presbiterii honore decorati potestatem habent ligandi et soluendi.

C. XXVI. Digne in monasterio uiuens per populi electionem ad clericatum poterit promoueri.

C. XXVII. In ordinem clericatus promoueri monachi possunt.

C. XXVIII. In loco, quo abbas iudicauerit, monachus eligatur, et ab episcopo sacerdos ordinetur.

C. XXIX. Tempore maturitatis ecclesiasticis monachi promoueantur ordinibus.

C. XXX. Ecclesiastica offitia nec auida elatione monachi suscipiant, nec blandiente desidia respuant.

C. XXXI. Gelasius quendam Rufinum monachum iubet sacerdotem fieri, et in quadam basilica ordinari.

C. XXXII. Qui de clerico monachus efficitur proprio episcopo ordinante poterit eligi et consecrari.

C. XXXIII. Sine testimonio abbatis ad clericatus offitium monachi non eligantur.

C. XXXIV. Cum abbatis uoluntate monachi ordinentur, quos pro utilitate ecclesiae episcopus ordinare uoluerit.

C. XXXV. Sine abbatis inperio ecclesiastica non presumant celebrare ministeria monachi.

C. XXXVI. Ad clericatus miliciam non eligantur desertores monasteriorum.

C. XXXVII. Pro abbatis uel monachi promotione monasteria non grauentur.

C. XXXVIII. Qui ecclesiis quoquomodo militant abbates esse non possunt.

C. XXXIX. De quodam senodochio, cuius abbas ad episcopatum eligi prohibetur.

C. XL. Omnes clerici uel monachi tutelae inmunitatem habere debent.

C. XLI. Sacerdotalia offitia sine permissu episcoporum non agant presbiteri.

C. XLII. Qui res suas alicui delegauerit, decimationum prouentum priori ecclesiae auferre non poterit.

C. XLIII. Antiquiores ecclesiae nec decimis, nec ulla possessione priuentur.

C. XLIV. Antiquiores ecclesiae propter nouas iusticiam suam non perdant.

C. XLV. Baptismalibus ecclesiis decimae dari debent.

C. XLVI. De propriis prediis abbates et episcopi decimas non persoluant.

C. XLVII. De propriis laboribus monachi et canonici decimas minime soluere cogantur.

C. XLVIII. Duo episcopatus in unum redigi possunt apostolica auctoritate.

C. XLIX. Duos episcopatus in unum redigere apostolica ualet auctoritas.

C. L. Non habeant episcopum dioceses, que numquam habuerunt.

C. LI. Nisi cum uoluntate episcopi dioceses, que ab eis retinentur, non accipiant proprios episcopos.

C. LII. Apostolica auctoritas a iurisdictione archiepiscopi episcopos ualet eximere.

C. LIII. Ubi multitudo excrescit fidelium, episcopi sunt ordinandi.

C. LIV. In una terminatione plures baptismales ecclesiae esse non possunt.

C. LV. Communione priuetur qui decimas uel oblationes extra episcopi conscientiam tenere uoluerit.

C. LVI. Iuxta dispositionem episcopi decimae distribuantur.

C. LVII. Anathema sit qui preter conscientiam episcopi decimas uel oblationes dispensare uoluerit.

C. LVIII. Eadem plectetur pena qui res ecclesiae et episcoporum bona inuadit.

C. LIX. Res ecclesiastica principum auctoritate distribui non possunt.

C. LX. Nichil de iure suae diocesis episcopi presumant auferre.

C. LXI. Possessiones ecclesiae derelictas nulli sit licentia alienandi.

C. LXII. A clericis et piis locis ultra statuta Patrum aliquid episcopus non exigat.

C. LXIII. De redditibus ecclesiae quarta pars clericis distribuenda est.

C. LXIV. Episcopi turpis lucri gratia nichil a monachis uel clericis suis exigere debent.

C. LXV. Reus apud Deum habetur qui sacerdotibus decimas non soluerit.

C. LXVI. Decimae sacerdotibus sunt reddendae.

C. LXVII. Se ipsum condempnat qui euangelizantibus necessaria subtrahit.

C. LXVIII. Liberum est clericis monachis decimas concedere.

Spalten:

761/762 - 785/786

QUESTIO I.

GRATIANUS.
I. Pars. Quod monachi offitia populis celebrare non possint,
multis auctoritatibus probatur, quarum prima est illa sanctae
Nicenae Sinodi, qua dicitur: