Neue ausführliche Suche
Schnellsuche:
C. I. Laici in accusatione episcoporum recipiendi non sunt.
C. II. Laicus clericum non accuset.
C. III. De eodem.
C. IV. Anathematizatus sacerdotes accusare non potest.
C. V. De eodem.
C. VI. Nec clerici in accusatione laicorum, nec laici in accusatione clericorum sunt recipiendi.
C. VII. De eodem.
C. VIII. Laici clericos accusare non debent.
[C. IX.]
C. X. Minores non debent accusare maiores.
C. XI. De eodem.
C. XII. De eodem.
C. XIII. Oues pastorem suum, nisi a fide exorbitauerit, accusare non possunt.
C. XIV. Quare laici non audiantur in accusatione episcoporum.
C. XV. Sacerdotes non nisi a uiris idoneis et probatis accusari possunt.
C. XVI. Communione priuetur, qui primati aduersus episcopum conqueritur prius, quam eum familiariter conuenerit.
C. XVII. Nisi opinione discussa non audiantur accusatores episcoporum.
C. XVIII. Maiores natu non accusent qui non sunt rectae fidei et conuersationis.
C. XIX. Absque duobus uel tribus testibus non recipiatur episcoporum accusatio.
C. XX. Pro sola conuentione episcopi non submoueatur aliquis a communione.
C. XXI. Quare subditi prelatos suos reprehendere non possunt.
C. XXII. Non omnes subditi, sed criminosi tantum prohibentur accusare prelatos.
C. XXIII. Infames hereticos accusare non possunt.
C. XXIV. Christianos accusare uel in eos testificari non possunt qui fidem acceptam deseruerunt.
C. XXV. Heretici, Iudei uel pagani Christianos accusare non possunt.
C. XXVI. Hereticus hereticum accusare et contra eum testificari potest.
C. XXVII. Que publicis documentis probari non possunt tolleranda sunt.
C. XXVIII. Quem etas, non uita seniorem facit, grauiter increpandus est.
C. XXIX. Dignitas non facit episcopum, sed uita.
C. XXX. Vita episcopi, non nomen reuerentiam meretur.
C. XXXI. Docti ab indoctis, clerici a laicis quandoque merito reprehenduntur.
C. XXXII. Qui susceptum offitium non administrat, non est episcopus, sed canis inpudicus.
C. XXXIII. Maiores et minores non dignitate, sed uita intelligi oportet.
C. XXXIV. Non episcopi nomen, sed uita maiorem facit.
C. XXXV. Episcopi licet sint pares meritis, gradu tamen dignitatis differunt.
C. XXXVI. Non in honore, sed in ueritate filius equatur uel preponitur patri.
C. XXXVII. Equales fuerunt meritis, licet gradu differentes, Petrus et Paulus.
C. XXXVIII. Qui sacerdotes esse non possunt, sacerdotes accusare non ualent.
C. XXXIX. Sacerdotes accusare uel in eos testificari non
C. XL. Petrus a fidelibus interrogatus, cur ad gentes intrasset non ex potestate respondit, sed humiliter rationem reddidit.
C. XLI. Inperiali iudicio Apostolicus emendare promittit,
C. XLII. Redarguendi se licentiam B. Gregorius aliis prestat.
[C. XLIII.] Item.
C. XLIV. Paulus Deaclinae ciuitatis episcopus subditorum accusatione conuictus deponitur.
C. XLV. Quod subditi prelatos suos accusare possunt.
C. XLVI. Vitam prelatorum subditi nulla simulatione negligant.
C. XLVII. Clerici excessus sui episcopi auribus deferant Romani Pontificis.
C. XLVIII. De eodem.
C. XLIX. Clerici aut laici sine examinatione ad episcoporum accusationem non admittantur.
C. L. Quelibet persona episcopos aut alios accusans, monstranda documentis inferat.
C. LI. Sacerdotes non accusent qui ad eundem ordinem prouehi non possunt.
C. LII. Nisi inreprehensibiles in maiorum accusatione non recipiantur.
C. LIII. Monachi sacerdotes accusare uel in eos testificari non possunt.
C. LIV. Monachi in accusatione non sunt audiendi.
C.LV. Consentire conuincitur, qui cum possit, peruersis negligit obuiare.
C. LVI. Ecclesiae parum prodesse conuincitur eius uita, qui destruentibus non resistit.
C. LVII Subditi uicia prelatorum reprehendere studeant.
C. LVIII. Clerici siue electi monachi sint cubicularii episcopi.
C. LIX. Prauos in sua societate episcopus habere non debet.
C. LX. Viros boni testimonii episcopi semper secum habeant.
