Suche

Neue ausführliche Suche

QUESTIO V.

GRATIANUS.
I. Pars. Quod autem quinto loco queritur, si licitum esset
quod archidiaconus iurauerat, an episcopus esset reus periurii,

qui ad peierandum archidiaconum cogebat? facile potest discerni.
Si enim consentiens pari pena cum faciente puniendus est, multo
magis ille, qui cogit, reus admissi criminis probatur. Unde Pius
Papa ait:

Überblick

Kapitel:

C. I. Qui peierare conpellit, et qui conpellitur, periurus uterque habetur.

C. II. Penitencia eius, qui in manu episcopi aut in cruce consecrata periurat.

C. III. Qua pena sit feriendus qui necessitate coactus periurat.

C. IV. Qui deierat et alios deierare facit, qua pena sit feriendus.

C. V. Homicidam uincit qui sciens ad periurium conpellit.

C. VI. Non peccat qui iuramentum exigit ab eo, quem nescit falsum iurare.

C. VII. Usque ad exitum uitae non conmunicet qui ad periuria alios trahit.

C. VIII. Cui sit indicandum falsum, quod ab aliquoiuratur.

C. IX. De eo, qui calliditate uerborum iurat.

C. X. Periurus est qui super lapidem falsum iurat.

C. XI. Apud Deum uerba nostra non ex ore, sed ex corde procedunt.

C. XII. Inter iuramentum et locutionem fidelium nulla debet esse differentia.

C. XIII. Ante, quam aliquis iuret, peierat, si contra conscientiam iurare parat.

C. XIV. Ante annos rationabiles aliqui non cogantur iurare.

C. XV. Ante quatuordecim annos nullus iurare cogatur.

C. XVI. De eodem, et ut a ieiunis iuramenta prestentur.

C. XVII. Quibus temporibus iurare prohibemur.

C. XVIII. Que in fidelitate sunt obseruanda.

C. XIX. De eodem.

C. XX. Mentitur qui professionem suam operibus non ostendit.

C. XXI. Quociens sermo malus de ore nostro procedit.

C. XXII. Cuiquam laico clericus nichil iurare presumat.

C. XXIII. De eodem.

Spalten:

881/882 - 889/890