 |  |
C. I. Filii presbiterorum a sacris ordinibus remouentur.
C. II. Unde Damasus Papa scribit:
C. III. Vicia parentum filiis non inputentur.
C. V. Non parentum, sed propria culpa quemque condempnat.
C. VI. Iniquitates parentum filiis obesse non possunt.
C. VII. Non aliena culpa, sed propria aliquem ab eo, quo fungitur, deicit gradu.
C. VIII. Ex adulterio natus a sacerdotio non prohibetur.
C. IX. A populo Dei non separat aliquem materna condicio, sed propria culpa.
C. X. Vicia parentum etiam ad posteros transeunt.
C. XI. Si religiosi inuenti fuerint filii sacerdotum,
C. XIII. Filii sacerdotum non prohibentur ab episcopatu, si ceterae uirtutes in eis inueniantur.