QUESTIO VII.
GRATIANUS.I. Pars. Nunc autem queritur, si ille, qui dimiserit uxorem
suam causa fornicationis, illa uiuente aliam ducere poterit?
Quod autem hoc fieri non possit, testatur Augustinus in libro
de bono coniugali [c. 7.] dicens:
C. I. Vinculum coniugii fornicatione dissolui non potest.
C. II. Nulla ratione dissoluitur coniugium, quod semel initum probatur.
C. VI. Mechatur qui a uiro dimissam ducere presumit.
C. VII. Adultera probatur que uiuente marito alteri nubit.
C. VIII. Mulieri fideli, que uirum adulterum dimittit, alii nubere non licet.
C. IX. Ad penitenciam est cogendus qui multis nuptiis copulatur.
C. X Qui ob fornicationem uxorem dimittit, et aliam ducit, mechari probatur.
C. XII. Minus est secundum naturam coire, quam contra naturam delinquere.
C. XIII. Grauiora sunt flagicia, que contra naturam probantur.
C. XIV. Turpior et flagitiosior est usus contra naturam, quam fornicationis uel adulterii.
C. XV. Omnis inmunda pollutio fornicatio est, licet uaria sint peccata fornicationis.
C. XVI. Adulterium secundum in penis obtinet locum.
C. XVIII Licet ducere aliam infirmo, cui sua ob infirmitatem corporis debitum reddere non ualet.
C. XIX. Licitum coniugium non negetur illi, cuius uxor cum suo fratre dormiuit.
C. XX. Disiungantur, et numquam coniugio copulentur, qui quodlibet infra subiectorum admiserit.
C. XXI. Sororem uxoris polluens neutram habere ualet.
C. XXII. Causa adulterii uxorem relinquens continentiam seruet.
C. XXIII. Neutram habeat qui sororem uxoris polluit.
C. XXV. Ob infirmitatem uel dampna corporis coniugium solui non licet.
C. XXVI. Furiosus et furiosa matrimonium contrahere non possunt.
C. XXVII. Sterilem uxorem dimittere, et causa fecunditatis aliam ducere alicui non licet.