C. XXVIII. Qui proprie dicantur heretici.
Hereticus est, qui alicuius temporalis commodi et maximegloriae principatusque sui gratia falsas ac nouas
oppiniones uel gignit, uel sequitur. Ille autem, qui huiusmodi
hominibus credit, est imaginatione quadam
ueritatis illusus.