C. I. De his qui, primum nichil habentes, tempore suae administrationis aliqua adquirunt.
Placuit, ut episcopi, presbiteri, diaconi, uel quicumqueclerici, qui nichil habentes ordinantur, et tempore episcopatus
uel clericatus sui agros uel quecumque predia suo
nomine conparant, tamquam rerum dominicarum inuasionis
crimine teneantur, nisi ammoniti ecclesiae eadem contulerint.
Si autem ipsis proprie aliquid liberalitate alicuius
uel successione cognationis euenerit, faciant inde
quod eorum proposito congruit. Quod si a suo proposito
retrorsum exorbitauerint, honore ecclesiastico indigni tanquam
reprobi iudicentur.