Suche

Neue ausführliche Suche

Überblick

Kapitel:

C. I. Ecclesiarum priuilegia cunctis temporibus intemerata seruentur.

C. II. Nec nouitate mutari, nec inprobitate conuelli ecclesiarum priuilegia debent.

C. III. Priuilegio suae dignitatis aliquis ecclesiam exuere non debet.

C. IV. Statuta Apostolicorum decessorum Apostolicus destruere non debet.

C. V. Metropolitanus ius dignitatis traditae sibi antiquitus intemeratum obtineat.

C. VI. Metropolitanorum inconuulsa seruari oportet priuilegia.

C. VII. Decreta apostolica nulla presumptione uiolentur.

C. VIII. Priuilegia ecclesiarum Apostolicus debet seruare illesa.

C. IX. Quod rationabiliter diffinitum est nullo modo uiolari debet.

C. X. Sibi iniuriam facit Apostolicus qui fratrum suorum iura perturbat.

C. XI. Nulla presumptione uiolentur que ab Apostolis et eorum successoribus sunt instituta.

C. XII. Que rationabiliter ordinata sunt nulla debent refragatione turbari.

C. XIII. Que contra leges fiunt pro infectis habeantur.

[C. XV.] Inp. Theodosius et Valentinianus.

C. XVI. Rescriptum meretur effectum, quod cum iuris et legum ratione concordat.

C. XVII. Priuilegia ecclesiarum nulla debent inprobitate conuelli.

C. XVIII. Anathema sit qui mandata uel decreta Romanorum Pontificum seruare contempserit.

C. XIX. Statuta priorum successores seruare oportet.

C. XXI. Non liceat Pontifici a iure ecclesiae discedere, quod documentorum auctoritate firmatur.

C. XXII. Quod habet amittat qui quod non accepit usurpat.

C. XXIII. Priuilegium amittit qui sua potestate non legitime utitur.

C. XXIV. Ius ordinandi amittunt qui inmeritum consecrant.

C. XXV. Episcopalis dignitas ciuitati subtrahitur, que suos presules interimit.

Spalten:

1011/1012 - 1019/1020

QUESTIO II.

GRATIANUS.
I. Pars. Quod autem antiquioribus priuilegiis subsequentibus
derogari non possit auctoritate Anacleti probatur, qui,
scribens omnibus Episcopis et reliquis Christi sacerdotibus, ait:
[in epist. I. c. 37.]