C. XLI. Quibus exigentibus culpis aliquis sit communione priuandus.
Nemo episcoporum quemlibet sine certa et manifestapeccati causa communione priuet ecclesiastica. Sub
anathemate autem sine conscientia archiepiscopi, aut
coepiscoporum nullum presumat ponere, nisi unde canonica
docet auctoritas, quia anathema eterna est mortis
dampnatio, et non nisi pro mortali debet inponi crimine, et
illis qui aliter non poterint corrigi.