C. CXIV. De multiplici genere symoniacorum.
Sunt nonnulli, qui quidem nummorum premia ex ordinationenon accipiunt, et tamen sacros ordines pro
humana gratia largiuntur, atque de ipsa largitate
laudis solummodo retributionem querunt. Hi nimirum
quod gratis accipiunt gratis non tribuunt, quia de
inpenso offitio sanctitatis nummum expetunt fauoris. Unde
bene, cum uirum iustum Propheta describeret,
ait: "Qui excutit manus suas ab omni munere."
Non enim dixit solum a munere, sed:
"ab omni munere," quia aliud est munus ab obsequio,
aliud a manu, aliud a lingua. Munus ab obsequio
est seruitus indebite inpensa. Munus a manu
pecunia est; munus a lingua fauor. Qui ergo sacros
ordines tribuit, tunc ab omni munere manus excutit, quando
in diuinis rebus non solum pecuniam nullam, sed nec
etiam humanam gratiam requirit.